محبت در آیینۀ کتاب مقدس – قسمت چهاردهم: محبت سرد شده

نهایت محبت

محبت سرد شده

شاید این جملات یا جملاتی شبیه به این را شنیده باشید که: «احساس می‌کنم محبت همسرم نسبت به من سرد شده است.» البته ممکن است که ما در دوستی‌هایمان نیز چنین چیزی را حساس کنیم، احساسی ناخوشایند که می‌تواند از سردی در روابط ما سرچشمه بگیرد. یعنی روابطی که قرار است در آنها به یکدیگر محبت نماییم، بر اثر عواملی کم‌کم سست شده و به سردی خواهند گرایید.

در آن مثال سفر رودخانه‌ای در کتاب مقدس؛ که در قسمت‌های اولیهٔاین نوشتار بدان اشاره کردیم، محبت‌هایی که سرد می‌شوند به مثابه آن جاهایی از رودخانه است که انگار آب راکد است. جریان‌داشتن رودخانه، معنا و مفهوم زنده‌بودن را القا می‌کند و محبتی که دچار سرما و رکود گردیده است، فاصلۀ زیادی تا مرگ ندارد و این بسیار تأسف‌بار است.

کتاب مقدس بین سرد‌شدن محبت‌ها و بی‌ایمانی‌ها، و نیز شرارت‌های انسان‌ها رابطه‌ای می‌بیند، یعنی وقتی انسان‌ها از ایمان بر می‌گردند و در شرارت و بدی غوطه می‌خورند، محبت‌ بین ایشان به سردی می‌گراید. کتاب مقدس این رفتار را از نشانه‌های زمان‌های آخر می‌داند (متی ۲۴: ۱۲) و در ادامه هم می‌گوید: «اما هر که تا به پایان پایدار بماند، نجات خواهد یافت.» (متی ۲۴: ۱۳)

حال می‌توان این پرسش را مطرح کرد که آیا محبت  سرد‌ شده ریشه در بی‌ایمانی و شرارت انسان‌ها دارد؟ آیا کسانی که به خدا ایمان ندارند و در زندگی‌های سرشار از محبت با شخصی دیگر به سر می‌برند الزاماً باید ایماندار باشند؟ در حالی‌که نیستند، پس وضعیت این‌گونه افراد چه می‌شود و چگونه می‌توان آنها را ارزیابی کرد؟

باید توجه داشت که محبتی که کتاب مقدس از سرد‌‌شدن آن می‌گوید (… محبت بسیاری به سردی خواهد گرایید. متی ۲۴: ۱۲) در چهارچوب روابط ایمانداران تعریف شده است؛ زیرا می‌گوید: «… بسیاری از ایمان خود بازگشته… در نتیجهٔافزونی شرارت، محبت بسیاری به سردی خواهد گرایید.» (متی۲۴: ۱۰ –۱۲)

این بدان معنا نیست که در بین بی‌ایمانان نباید روابط گرم محبت‌آمیز باشد و یا برعکس، سرد‌شدن روابط محبت‌آمیز در بین بی‌ایمانان وجود نداشته باشد، بلکه بدان معناست که آن چه بر سر ایمانداران می‌آید از کجا ناشی می‌شود و از کجا می‌آید؟

وقتی ایمان سست می‌شود و مردمان به یکدیگر خیانت می‌ورزند و از هم متنفر می‌شوند (آیۀ ۱۰) و آتش گناه و شرارت شعله‌ور می‌شود، محبت بین ایمانداران نیز سرد شده و در واقع از شکل و شمایل محبت واقعی می‌افتد.

چگونه می‌توانیم کم ایمانی‌هایمان را در این جهان پر از شرارت درمان کنیم تا به ورطۀ بی‌ایمانی نیفتیم؟ آیا دعا و زندگی مقدسانه و تأمل در کتاب مقدس می‌توانند در این خصوص به ما کمک کنند؟

با هم در قسمت بعدی به سراغ مفهوم «محبت ثمرۀ روح» خواهیم رفت؛ پس لطفاً با ما بمانید.

به اشتراک بگذارید

Facebook
Twitter
Telegram
Email
WhatsApp